12 Ağustos 2010 Perşembe



İnat olmak sevdiğim bir huy değil. Her inatlaşmanın ardında, bencillik yatar çünkü. Empatinin yanından son hızla geçer de gider inat. Kendi başına, kendi hayallerinle ve sadece kendini anlayabildiğin bir dünyayla bırakıverir seni. Sence de çok tehlikeli değil mi?

İnat olmaktan daha kötü olan ne bilmek isteyen var mı? Ben biliyorum, ama söylemem.

İnanılmaz baş ağrıları çekiyorum bugünlerde. Havalardan mı acaba? Migrenimde olabilir, sinirselde olabilir. Beni zor zamanlarımda yalnız bırakmamalısın. Artık anlamak istemiyorum kimseyi. Kendimi anlatmayı ise hiç mi hiç istemiyorum. Ama biliyorum ki birşeyler kopucak o zaman. İlmekleri kaçmış bir kazak gibi olucak herşey. Nolur çok yoruldum artık.

Zor geçen bir yıl bu yıl. Mutluydum ama yine de. "dum" ama.


Değişmek istiyorum sanırım.

Ben kendimden çok sıkıldım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder